Opieka po operacji
Osoba starsza po zabiegu może potrzebować pomocy w wykonywaniu podstawowych czynności, takich jak ubieranie się, kąpiel czy przemieszczanie się. Należy zadbać o to, aby osoba starsza spożywała zdrowe i pełnowartościowe posiłki.
Dobra komunikacja pozwoli uniknąć wszelkich nieporozumień, stworzy atmosferę zaufania oraz pomoże włączyć seniora w proces planowania. Organizmy starszych ludzi regenerują się wolniej i z tego powodu warto nastawić się na to, że podopieczny będzie dłużej odzyskiwał sprawność, szczególnie jeśli jest unieruchomiony w łóżku. Długotrwałe pozostanie w łóżku niekorzystnie wpływa na okres regeneracji. Dlatego ruch jest bardzo ważny u seniorów, którzy przebyli operację.
Pozytywne nastawienie chorego ma ogromny wpływ na proces leczenia oraz powrót do zdrowia, dlatego doświadczony, empatyczny opiekun odgrywa ważną rolę w takiej sytuacji. Odpowiednia opieka korzystnie wpływa na samopoczucie psychiczne seniorów oraz przyspiesza proces rekonwalescencji.
Co zrobić w przypadku śmierci podopiecznego?
Śmierć podopiecznego to nie łatwa sprawa. Każdy może to różnie przechodzić, jedna opiekunka może przejść przez to z wyrazami współczucia, a druga wychodzi ze łzami. Ważne jest to aby podtrzymać siebie i rodzine na duchu. Jeśli zdarzy się tak przykra sytuacja, należy w pierwszej kolejności zadzwonić pod numer alarmowy 112, następnie poinformować KaMa Care o zaistniałej sytuacji, a my zajmiemy się resztą, włącznie z transportem. Często zdarza się, że śmierć podopiecznego, szczególnie takiego, którym opiekowaliśmy się długo i z którym łączyła nas coś więcej niż „tylko opieka nad nim” (przyjaźń), to dla opiekunki wyjątkowo traumatyczne przeżycie. Cieszmy się, że senior miał szansę odejść spokojnie i przy drugiej osobie, a nie w samotności. To cenny dar, który mogliśmy podarować seniorowi od siebie. Zachowajmy więc w pamięci tylko piękne chwile i satysfakcję z dobrze wykonanej pracy. Życzymy naszym pracownikom i podopiecznym, by takie sytuacje nigdy się nie zdarzały.
Jakich leków nie podawać podopiecznemu?
W rekomendacji Beersa leki podzielono na trzy główne grupy:
do grupy I należą leki niepolecane po 65. roku życia – zaleca się, aby unikać ich stosowania;
w grupie II znalazły się leki, które nie powinny być stosowane u pacjentów po 65. roku życia w przypadku współistnienia niektórych schorzeń, m.in. chorób sercowo-naczyniowych, niewydolności nerek, padaczki czy choroby Parkinsona;
grupa III to leki, które powinno się stosować z dużą ostrożnością u osób starszych.
Grupa I – leki niezalecane u osób starszych:
-Leki cholinolityczne
-Benzodiazepiny (BD) i niebenzodiazepinowe leki nasenne
-Niesteroidowe leki przeciwzapalne -Leki przeciwpsychotyczne
Grupa II – leki, które nie powinny być stosowane u osób starszych w przypadku współistnienia niektórych schorzeń
-leki z grupy NLPZ(naproksen, diklofenak, ibuprofen, celekoksyb)
-inhibitorów acetylocholinesterazy
-doksazosyny, prazosyny
-pseudoefedryna, fenylefryna
-psychostymulatory
-metyloksantyny
Grupa III – należy stosować z ostrożnością u osób starszych
-lekami z grupy SSRI, SNRI (fluoksetyna, paroksetyna, sertralina, wenlafaksyna)
-TLPD (zwłaszcza amitryptylina)
-lekami przeciwpsychotycznymi (zwłaszcza haloperidol)
-lekami moczopędnymi (m.in. indapamid)
Najlepsze zajęcia dla seniora
Dobrym sposobem na spędzanie wolnego czasu są oczywiście różnego rodzaju gry – planszowe, karciane, szachy. W zależności od możliwości intelektualnych seniora możesz zachęcać go do podejmowania nowych wyzwań.
Świetnie sprawdzą się tu też prace odprężające, które jednocześnie wymagają skupienia – wyszywanie, haftowanie, malowanie czy majsterkowanie. Ważne jest utrzymanie sprawności fizycznej dlatego warto seniora angażować również w ćwiczenia dostosowane do jego wieku i stanu zdrowia. W domu każdy może uprawiać jakikolwiek rodzaju sportu.
Pamiętaj – spacer, to najlepsza forma uprawiania sportu przez podopiecznego, więc staraj się jak najczęściej wychodzić z seniorem na powietrze.
Jak dbać o seniora zimą?
Warunki atmosferyczne mają duży wpływ na to, jak czujemy się na co dzień. Nic więc dziwnego, że organizm osoby starszej również reaguje na zmianę pogody i temperatury. Jednym z największych zagrożen dla zdrowia jest niska temperatura, co może być początkiem wychłodzenia organizmu. Do podstawowych objawów skrajnego wychłodzenia organizmów należą:
-dreszcze
-gęsia skórka
-osłabienie kończyn
-dezorientację
-zawroty głowy
Aby mieć większą odpornośc warto podawać seniorom witaminę C,oraz witaminę D, rozmaite napoje rozgrzewające to również świetny pomysł na chłodniejsze dni. Należy zrezygnować z alkoholu, ponieważ paradoksalnie sprawia on, że tracimy ciepło szybciej. Czarna lub zielona herbata wzbogacona miodem, cytryną, pomarańczą i szczyptą przypraw wspomaga odporność.
Zwierzęta w domu seniora
Wiele starszych osób doświadcza samotności, zwłaszcza jeśli rodziny mieszkają daleko i nie mają czasu na regularne wizyty. W rezultacie starsi ludzie coraz częściej decydują się na adopcję lub zakup zwierząt. Koty i psy są oddanymi przyjaciółmi, którzy pomagają wypełnić pustkę i zmniejszyć poczucie odosobnienia. Jednak opiekowanie się nimi może być trudne, ponieważ te zwierzęta żyją nawet kilkanaście lat.
Zwierzęta w mieszkaniu seniora są dobre nie tylko dlatego, że zapewniają towarzystwo, ale także poprawiają zdrowie i samopoczucie. Badania wykazują, że dzielenie łóżka z psem poprawia jakość snu. To szczególnie ważne dla osób starszych i chorych, które potrzebują odpowiedniego odżywiania. W jaki sposób zwierzęta mogą pomóc osobom starszym? Stała obecność pupila, szansa na wspólną zabawę i dotykanie:
-polepsza nastrój
-zmniejsza niebezpieczny dla zdrowia stres
-bniża ciśnienie krwi i napięcie
-daje poczucie bycia potrzebnym.
Wyposażenie domu seniora
Wyposażenie domu seniora jest niezbędne do zapewnienia komfortu i dobrego samopoczucia mieszkańcom. Wybierając wyposażenie lub doposażenie domu osoby starszej lub domu opieki, warto dobrze zaplanować wszystkie niezbędne rzeczy.
Niezbędne rzeczy w domu seniora mogą ułatwić opiekę nad nim lub po prostu sprawić, że wszystkie czynności, które robi samodzielnie, będą prostsze i przyjemniejsze. Przykładami środków utrzymania zdrowia i higieny są:
-Dozowniki do leków z podziałką tygodniową
-Kaczki i baseny
-Pieluchomajtki dla dorosłych i podkłady higieniczne na łóżko
-Krzesła rehabilitacyjne pod prysznic
-Uchwyty łazienkowe
-Dzwonki do wezwania pomocy
-Nasady sedesowe i inne akcesoria
Samotność podopiecznego
Najczęstszym powodem samotności osób starszych jest brak kontaktu z rodziną lub śmierć partnera lub partnerki. Osoby w takich okolicznościach znacznie się zmieniają. Zamierzają czerpać radość z prostych czynności i życia. Nie są otwarci i nie chcą uczestniczyć w żadnych spotkaniach. Pogorszenie stanu zdrowia jest kolejnym częstym skutkiem pozostawania samym. W niektórych przypadkach osoby samotne mogą doświadczać depresji.
Najlepszym sposobem jest wizyta. Samotna osoba z pewnością ucieszy się z możliwości rozmowy lub wypicia herbaty z innymi. Może to również być związane z Twoją pracą. Możesz również spróbować odnowić kontakt z osobami, z którymi kiedyś byłeś związany. Na pewno nie wspominała o nich w żadnym momencie.
Kluby seniorów to kolejna metoda radzenia sobie z samotnością. W tym miejscu seniorzy spotykają się, aby porozmawiać ze sobą przy kawie lub herbacie. Często towarzyszą temu zabawy, wspólne śpiewanie lub wycieczki do ciekawych miejsc. Klub seniorów może pomóc starszej osobie zapoznać się z innymi ludźmi, nawiązać nowe znajomości i przede wszystkim uniknąć samotności.
Osoba niesłysząca
Możliwe, że zdecydujemy się opiekować osobą starszą, która ma problemy ze słuchem. W takich sytuacjach powinniśmy stosować reguły, aby ułatwić komunikację z seniorem. Wówczas łatwiej będzie nam również opiekować się nim w przypadku problemów pielęgnacyjnych. Bardzo ważne jest bycie empatycznym wobec osób starszych z niedosłuchem, aby zapewnić im poczucie bezpieczeństwa. Pamiętajmy, że osoby starsze mogą czuć się wstydliwe ze względu na problemy ze słuchem.
W przypadku problemów ze słuchem u osób starszych poniżej przedstawiamy najważniejsze zasady komunikacji:
-Uważaj, aby nie podchodzić do starszej osoby znienacka. Sprawdź, czy jest w zasięgu jej wzroku lub czy jest świadoma, że jesteś w pobliżu.
-Podczas rozmowy utrzymuj kontakt wzrokowy. Zwracaj uwagę na dykcję, mów powoli i twórz krótkie zdania. W tym momencie łatwiej będzie seniorowi czytać z ust.
-Odległość między opiekunem a seniorem podczas rozmowy to jeden metr. W ten sposób podopieczny będzie mógł dokładnie obserwować, jak poruszamy się naszymi ustami, mimiką i gestami, jednocześnie unikając naruszenia jego prywatności.
-Stosuj komunikację niewerbalną, mimikę i gesty. Aby łatwiej być w kontakcie w podobnych sytuacjach, spróbuj wymyślić własne gesty.
-W trakcie rozmowy ogranicz inne źródła dźwięku, takie jak radio, telewizor lub hałas z ulicy. To pozwoli seniorowi lepiej skupić się na tym, co chcesz mu powiedzieć.
-Upewnij się, że twoje słowa są zrozumiałe dla Twojego podopiecznego. W razie potrzeby powtarzaj to samo zdanie wielokrotnie.
Bezpieczeństwo seniora
W wielu sytuacjach bezpieczeństwo seniorów może być zagrożone. Od dłuższego czasu starsze osoby są ostrzegane przed oszustwami typu „na wnuczka” lub „na policjanta”. Warto pamiętać, że osoby tolerujące takie działania często stosują podobne metody. Poniżej pokazujemy ich mechanizm.
-podszywanie się pod członka rodziny lub znajomego – telefoniczne prośby o pomoc finansową, ponieważ znalazła się w kryzysowej sytuacji, takiej jak choroba lub wypadek samochodowy, są powszechne. Ponadto może mieć pilne potrzeby finansowe, ponieważ trafiła się jej nieoczekiwana okazja na zakup mieszkania lub samochodu. Prosi o przelanie pieniędzy na konto lub przekazanie ich znajomemu, ponieważ nie może ich odebrać osobiście.
-podawanie się za policjanta – oszust przedstawia przekonująco, że osoba, która odebrała telefon, jest policjantem. Może to wskazywać, że telefon jest podsłuchiwany, a tajna akcja pomoże w ujęciu oszustów. Padają pytania o posiadane fundusze i lokaty bankowe. Wywierana jest presja czasu i grożenie konsekwencjami karnymi za niespełnienie.
Pracując jako opiekunowie osób starszych, ważne jest, aby wiedzieć, jak uniknąć oszustw. Przede wszystkim należy wyjaśnić mu techniki stosowane przez oszustów, które wymieniliśmy powyżej. W przypadku nietypowych telefonów poinformujmy go, aby przerwał rozmowę. Nie wahaj się skontaktować z policją lub powiadomić jak najszybciej kogoś bliskiego, jeśli ma jakiekolwiek podejrzenia.
Bardzo ważne jest, aby nie ukrywać tego, że nas oszukano przed bliskimi i policją. Niektórzy ludzie boją się przyznać, że zostali oszukani. Zadbaj o bezpieczeństwo seniora i poinformuj go o tym, jak zachować się w takich sytuacjach, jeśli pracujesz jako opiekun osoby starszej.
Jak pogodzić zdrowy tryb życia z pracą opiekunki?
Prowadząc zdrowy styl życia, poprawimy swoje zdrowie fizyczne i psychiczne, a także będziemy mogli lepiej opiekować się naszymi seniorami. Jest to bardzo ważne, ponieważ czasami zapominamy o sobie, opiekując się inną osobą, co nie jest dobre ani dla nas, ani dla seniora.
W przerwach od pracy dobrze jest wyjść na spacer lub uprawiać sport, aby oderwać się od pracy. Możliwe jest wybranie się do kawiarni lub spotkanie ze znajomymi.
W Niemczech ludzie często korzystają z gotowych dań z supermarketów. Przyzwyczajamy się do tego, ponieważ jest to jedzenie, które można przygotować w ekspresowym tempie. Niemniej jednak warto zwrócić uwagę na części swojej diety. Jeśli regularnie spożywamy gotowe jedzenie, nic złego się nie stanie; jednak jeśli przygotowujemy jedzenie prawie codziennie, może to mieć negatywne skutki.
Czasami zależy nam na zdrowym jedzeniu, ale naszym podopiecznym nie podoba się. W takich okolicznościach starajmy się wprowadzać zmiany stopniowo.
W Polsce i Niemczech łatwo jest kupić zdrowe produkty. Przyjmując pieczywo pełnoziarniste i stosując zdrową dietę podczas zakupów. Pamiętajmy o jogurtach, kefirach i kiszonkach, które poprawiają naszą odporność. Pijmy dużo wody. Uważaj na tłuste jedzenie i i niezdrowych przekąsek, takich jak chipsy.
Jak prawidłowo ubierać podopiecznego?
Seniorzy są mniej podatni na różne infekcje, gdy temperatura spada, więc chłodniejsze pory wymagają starannego doboru odzieży. Pamiętaj, aby nie przegrzać organizmu. Najlepszym sposobem jest ubiór na cebulkę.
Spodnie i spódnice z gumką, bluzki z guzikami i suwakami, bawełniane swetry i buty bez sznurowadeł
Naturalne włókna są idealne, ponieważ nie prasują się i są wygodne w noszeniu. Upewnij się, że ubranie podopiecznego jest luźne, przewiewne i nie ogranicza ruchów.
Aby ubrać podopiecznego, który nie potrafi samodzielnie poruszać najlepiej wybrać podkoszulki z bawełny, które nie mają suwaków ani guzików. W przypadku takich osób stosuje się pampersy lub ceratkę z pieluchą. Aby uniknąć przemarznięcia chorych stóp, można założyć bawełniane skarpetki.
Jak wzmocnić odporność u osób starszych?
Seniorzy powinni szczególnie dbać o swoje samopoczucie. Dowiesz się, jak wzmocnić odporność osób starszych w niniejszym artykule. Układ odpornościowy człowieka osłabia się wraz ze starzeniem, co utrudnia radzenie sobie z infekcjami. Z tego powodu starsi ludzie są bardziej podatni na przeziębienie lub grypę.
Prawidłowe odżywianie, ruch i wypoczynek są kluczowe dla zwiększenia odporności u osób starszych. Nie bez znaczenia pozostaje również psychiczne samopoczucie osoby starszej.
Wszystkie układy organizmu są silnie wpływane przez zdrową i zbilansowaną dietę.
Ćwiczenia fizyczne, takie jak spacery i sporty dostosowane do możliwości danej osoby, powinny stać się nieodłącznym elementem życia seniorów. Opiekując się osobą starszą, warto zachęcać ją do udziału w różnych działaniach. Niemniej jednak nie powinny być zbyt męczące, ponieważ może to mieć konsekwencje.
Warto przyjmować suplementy diety, takie jak:
witamina D – niedobory tej witaminy zwiększają ryzyko m.in. osteoporozy, nowotworów piersi, prostaty, jelita grubego czy chorób układu sercowo-naczyniowego;
wapń – to pierwiastek niezbędny dla naszych kości. Zdarza się, że seniorzy nie tolerują mleka, dlatego warto wówczas sięgnąć po suplementy;
witamina C – poprzez uszczelnianie naczyń krwionośnych i błon śluzowych, zapewnia lepszą ochronę przed drobnoustrojami;
probiotyki – starsze osoby często cierpią na biegunki i zaparcia, a probiotyki poprawiają skład mikroflory jelitowej, co pomaga we wzmocnieniu organizmu.
Jak zadbać o higienię?
Prawidłowa higiena jest niezbędna do właściwej opieki nad osobami starszymi. Ponieważ sprawność fizyczna i zdolności motoryczne z wiekiem pogarszają się, starsi ludzie często potrzebują pomocy w tym zakresie.
Odpowiednia higiena seniora poprawia komfort seniora i zdrowie fizyczne i psychiczne. Istotny jest dobór kosmetyków, ponieważ skóra seniora jest delikatniejsza, mniej elastyczna i często przesusza się.
W przypadku osób starszych mobilnych i leżących higiena osób starszych będzie nieco inna. Pamiętaj, że codzienne mycie chroni skórę przed zakażeniami i chorobami.
Z wiekiem skóra staje się cienka, nieelastyczna i mniej podatna na podrażnienia. Z tego powodu higiena osób starszych powinna być priorytetem. Nie zapomnij regularnie natłuszczać skóry. Dobrym pomysłem jest zakup delikatnych produktów do mycia bez zapachu i oliwki. Można zastosować preparaty przeznaczone dla dzieci.
Kim jest opiekunka dla seniora?
Opieka nad starszymi ludźmi to ważny i odpowiedzialny zawód, ponieważ pomagamy im w codziennych czynnościach i dajemy wsparcie psychiczne. Opieka nad osobami starszymi to praca, w której wzmacniają się relacje międzyludzkie, opiekun często staje się kimś ważnym i bliskim dla seniora.
Opiekunka nadzoruje gospodarstwo domowe, robiąc zakupy, dbając o czystość, przygotowując posiłki i często budżetując. Pomaga w rzeczach, które robią pielęgniarki w domach seniorów.
Myśląc kim jest opiekunka dla seniora, z pewnością jest bliską osobą, którą senior obdarza zaufaniem, ponieważ opiekunka dobrze zna potrzeby i przyzwyczajenia seniora, starsza osoba najpierw zwraca się do niej o pomoc. Jest obecna w wielu ważnych momentach życia osoby starszej.
Odleżyny
Odleżyny to miejsca, w których ciało pacjenta wywiera największy nacisk na materac łóżka, wózek inwalidzki lub fotel. W rezultacie jesteśmy w stanie przewidzieć miejsca najbardziej zagrożone powstaniem odleżyn, w zależności od pozycji podopiecznego. Zmiany te mogą zarówno obejmować naskórek, jak i głębsze warstwy skóry.
U podopiecznego leżącego na plecach należy zwrócić uwagę na:
-potylicę,
-łopatki,
-kręgosłup,
-okolice kości krzyżowej,
-podudzia,
-pięty.
Z kolei u podopiecznego leżącego na boku na powstanie odleżyn najbardziej narażone są:
-małżowina uszna,
-bark,
-łokieć,
-okolice bioder,
-okolice kolan,
-okolice kostki stopy.
Umiejętność rozpoznawania odleżyn może pomóc w skutecznym zapobieganiu im. Zapalenie i zasinienie skóry powinny zaniepokoić opiekuna.
Jeśli pod wpływem ucisku zaczerwienienie blednie, oznacza to, że mikrokrążenie nie zostało uszkodzone. Jednak jest to sygnał, którego nie należy lekceważyć. Na tym etapie profilaktyka odleżyn opiera się na wzmocnieniu zabiegów pielęgnacyjnych, aby zapobiec pogłębianiu się zmian.
Pękanie naskórka i sączenie płynu surowiczego mogą wystąpić, jeśli ktoś nie reaguje na objawy. Wtedy należy zwrócić się do lekarza. Pielęgnacja odleżyn jest bardzo ważna. Nieleczona odleżyna może osiągnąć duże rozmiary i wydzielać brzydki zapach, a także może wypływać z niej ropna, krwista lub surowicza wydzielina. Zwalczanie odleżyn obejmuje:
-pielęgnacji ciała,
-odciążaniu skóry,
-prawidłowym odżywianiu.
Dieta osoby narażonej na powstanie odleżyn powinna zawierać więcej makro- i mikroelementów, a także więcej minerałów i witamin. Lekarze często zalecają zmianę diety na dietę bogatą w białko. Odpowiednie nawodnienie ma kluczowe znaczenie dla zachowania zdrowej skóry. Podopieczny powinien spożywać około dwóch litrów płynów dziennie.
Brak apetytu
Problem braku apetytu u osób starszych jest bardzo złożony. Seniorzy nie czują głodu, ponieważ ich metabolizm zwalnia i zanika łaknienie. Ponadto różne choroby i leki mogą zmieniać smak posiłków i sprawiać, że kiedyś uwielbiane potrawy stają się niedobre.
Na brak apetytu u seniora mogą wpływać:
-stan zdrowia,
-choroby (w szczególności choroby układu pokarmowego),
-kondycja fizyczna oraz psychiczna,
-wygląd i objętość posiłków.
W przypadku starszej osoby brak apetytu i nieodpowiednia dieta mają wpływ na cały organizm, który nie może funkcjonować bez odpowiednich składników odżywczych. Niedobór białka, witamin i minerałów może powodować zmiany metaboliczne i upośledzenie funkcji organizmu.
Niedożywienie zawsze prowadzi do pogorszenia jakości życia, chociaż nie zawsze musi towarzyszyć zmniejszeniu masy ciała. Wpływa on na funkcjonowanie psycho-społeczne i samopoczucie. Brak apetytu u osób starszych może być bardzo szkodliwy.
Jak pomóc takiej osobie?
-Przygotuj jedzenie, które starsza osoba zna i lubi, ale pamiętaj o odpowiedniej zbilansowanej diecie.
-Staraj się przemycać w posiłkach wartościowe składniki, takie jak mięso i warzywa w pierogach lub gulaszu.
-Nie na darmo mówi się, że jemy oczami, postaraj sie przygotować wyzualnie ładny posiłek. Osoba starsza może chcieć jeść dany posiłek ze względu na sposób podania i zapach.
-Zmniejsz objętość porcji i staraj się podawać je regularnie. Zjedzenie trzech obfitych posiłków jest trudniejsze niż zjedzenie kilku mniejszych dań.
-Zapewnij seniorom aktywność fizyczną, ponieważ ruch na świeżym powietrzu zwiększa apetyt.
Po konsultacji ze specjalistą można rozważyć podanie seniorowi środków zwiększających apetyt.
Choroby wieku podeszłego
Sam proces starzenia się nie jest zaliczany do żadnych schorzeń, ale wiąże się z nim wiele chorób i dolegliwości. Chociaż istnieją osoby w wieku podeszłym, które cieszą się dobrym zdrowiem, starzenie się jest kwestią indywidualną, z którą wiąże się wiele problemów, ze względu na to, że stan zdrowia osoby starszej jest zwykle uzależniony od stylu życia, predyspozycji genetycznych, chorób i infekcji w przeszłości, a także dbałości o zdrowie fizyczne i umysłowe.
A oto charakterystyczne objawy starzenia się:
-Utrata masy mięśniowej oraz kostnej
-Mniejsza elastyczność skóry
-Zmniejszona ostrość wzroku
-Mniejsze nasilenie słuchu
-Znaczne obniżenie umiejętności poznawczych (zapamiętywania, kojarzenia faktów oraz problemy z koncentracją)
-Wahania nastroju
-Spowolnienie motoryki ciała
-Zaburzenie mowy
-Problemy z sercem i układem krążenia
Najczęstsze choroby wieku podeszłego to:
-Układ nerwowy: Choroba Alzheimera, demencja starcza, udar mózgu, choroba Parkinsona, stwardnienie rozsiane
-Układ krążenia: osteoporoza, reumatyzm, złamania kości
-Wzrok i słuch: dalekowzroczność, jaskra, zaćma, głuchota starcza, zwyrodnienie plamki żółtej
-Układ sercowo-naczyniowy: udar mózgu, zawał serca, choroba niedokrwienna serca, cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, nowotwory
-Na tle psychicznym: depresja
Co powinien pić senior
Prawidłowe funkcjonowanie organizmu zależy od odpowiedniego nawodnienia. Jednak przyjmowane przez seniorów leki mają wpływ na powszechność odwodnienia. Co więcej, osoby starsze mają mniejsze pragnienie. Kiedy emeryci są starsi, ich organizm potrzebuje nawet więcej płynów niż osoby młodsze, czyli około 2-2,5 litra.
Nie da się ukryć, że zwykła woda jest najlepszym sposobem nawadniania. Dietetycy zalecają, żeby po nią sięgać w pierwszej kolejności. Napoje, które można dodać do menu seniora, to:
-soki i napoje owocowe,
-kompoty,
-niesłodzone herbaty ziołowe,
-produkty mleczne.
Osoba starsza może spożywać kawę oraz herbatę, jeśli jej stan zdrowia na to pozwala. Jednak ze względu na brak nawadnienia ani kawa, ani herbata nie powinny być wliczane do dziennego bilansu płynów. Niemniej jednak należy wziąć pod uwagę, że warzywa i owoce są akceptowalne w bilansie.
Napoje słodzone, kolorowe i gazowane nie są dobre dla seniorów. Lepiej z nich zrezygnować, ponieważ nie nawadniają ani nie poprawiają zdrowia.
Dieta
Prawidłowe funkcjonowanie organizmu zależy od odpowiedniego nawodnienia. Jednak przyjmowane przez seniorów leki mają wpływ na powszechność odwodnienia. Co więcej, osoby starsze mają mniejsze pragnienie. Kiedy emeryci są starsi, ich organizm potrzebuje nawet więcej płynów niż osoby młodsze, czyli około 2-2,5 litra.
Nie da się ukryć, że zwykła woda jest najlepszym sposobem nawadniania. Dietetycy zalecają, żeby po nią sięgać w pierwszej kolejności. Napoje, które można dodać do menu seniora, to:
-soki i napoje owocowe,
-kompoty,
-niesłodzone herbaty ziołowe,
-produkty mleczne.
Osoba starsza może spożywać kawę oraz herbatę, jeśli jej stan zdrowia na to pozwala. Jednak ze względu na brak nawadnienia ani kawa, ani herbata nie powinny być wliczane do dziennego bilansu płynów. Niemniej jednak należy wziąć pod uwagę, że warzywa i owoce są akceptowalne w bilansie.
Napoje słodzone, kolorowe i gazowane nie są dobre dla seniorów. Lepiej z nich zrezygnować, ponieważ nie nawadniają ani nie poprawiają zdrowia.
Jak umyć głowę osobie leżącej?
Zanim zaczniesz, przygotuj sobie pod ręką wszystko, co potrzebne do mycia włosów osoby leżącej, przydadzą ci się:
-miska z ciepłą wodą (może być zwykła lub specjalistyczna miska pneumatyczna),
-delikatny szampon,
-mały kubeczek do spłukiwania mydlin,
-ręcznik lub suszarka.
Mycie włosów osoby leżącej wygląda bardzo podobnie, jak mycie włosów osoby zdrowej, nawet jeśli proces przygotowania do tego zabiegu higienicznego zajmuje trochę więcej czasu. Zacznij od rozczesania włosów, zwłaszcza długich. Następnie myjemy je, rozczesujemy je jeszcze raz i suszymy za pomocą suszarki lub ręcznika.
Miska pneumatyczna ułatwi mycie głowy osobom leżącym. Warto kupić ten gadżet, ponieważ jest niedrogi. Z jej pomocą zarówno chory, jak i jego opiekun czują się bardziej komfortowo podczas zabiegów higienicznych. Nie musisz się jednak martwić; standardowa miednica, którą każdy ma w domu, również działa. Wsuń ją pod głowę chorego, uważaj, aby nie zalać łóżka wodą. Dobrze jest ustawić miskę poza łóżkiem, aby znajdowała się na poziomie osoby leżącej, jeśli jej stan pozwala na zmianę pozycji. Zmniejszysz wtedy prawdopodobieństwo zmoczenia łóżka.
Najczęstsze potrzeby seniorów
Potrzeby ludzi starszych nie różnią się znacząco od potrzeb osób młodszych. Można wśród nich wyróżnić potrzeby podstawowe, które bywają zamiennie nazywane potrzebami egzystencjalnymi oraz potrzeby wyższego rzędu. Wbrew temu, co mogłoby sugerować nazewnictwo, bardziej istotne są potrzeby podstawowe. Ich zaspokojenie jest niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania człowieka w każdym wieku.
Podstawowe potrzeby osób starszych i młodszych:
-potrzeby fizjologiczne,
-potrzeba bezpieczeństwa,
-potrzeba przynależności,
-potrzeba szacunku i uznania,
-potrzeba samorealizacji.
Zaspokojenie podstawowych potrzeb ludzi starszych jest niezbędne, aby ich organizm mógł prawidłowo funkcjonować. Brak zaspokojenia może spowodować frustrację i zachowania niezrozumiałe dla otoczenia, takie jak agresja.
-potrzeby fizjologiczne to wymagania dotyczące jedzenia, picia, higieny, ciepła i wydalania. Jeśli osoba starsza jest sprawna, te potrzeby seniorów mogą być zaspokojone łatwo. W takiej sytuacji pomoc opiekunki może ograniczać się do robienia zakupów i tak dalej. Pacjenci, którzy są poważnie chorzy lub niepełnosprawni, potrzebują znacznie większej pomocy w zaspokajaniu swoich podstawowych potrzeb fizjologicznych.
-Potrzeba bezpieczeństwa – zdrowie i kondycja człowieka pogarszają się wraz z wiekiem. Osoby starsze często boją się, że ktoś się nimi zajmie i pomoże im w przypadku choroby lub wypadku. Zapewnienie odpowiedniej opieki seniorowi będzie podstawą spełnienia jego potrzeby bezpieczeństwa. W każdej sytuacji osoba starsza powinna mieć pewność, że może polegać na swojej rodzinie lub opiekunce.
-potrzeby społeczne, czyli poczucie przynależności, szacunku, uznania i godności Brak zaspokojenia tych potrzeb osób starszych może prowadzić do depresji. Aby je rozwiązać, warto zadbać o to, aby starsi ludzie utrzymywali kontakty towarzyskie — z przyjaciółmi i rodziną — oraz zapewnić im możliwość nawiązania nowych kontaktów. Opiekunka powinna również starać się włączyć seniora w codzienne obowiązki.
Wprawdzie podstawowe potrzeby osób starszych nie są tak ważne, jak podstawowe, ale warto zadbać o spełnienie ich, aby podopieczny czuł się dobrze. W żadnym wypadku opiekun nie powinien ich ignorować. Warto wiedzieć, że potrzeby osób starszych mogą się różnić w zależności od ich dotychczasowego życia i doświadczeń. Wiąże się to z pozycją, jaką ma w rodzinie i społeczeństwie, wykonywanym zawodem, zainteresowaniami lub charakterem. Ponadto należy pamiętać, że każda osoba starsza ma swoje potrzeby, ale niektórzy ludzie są świadomi lub potrafią je wyrazić.
-potrzeby poznawcze – aby zaspokoić te potrzeby osób starszych, należy umożliwić im rozwijanie zainteresowań i pasji. Potrzeby poznawcze można zaspokoić poprzez uczestnictwo w klubie czytelniczym, oglądanie programów przyrodniczych, rozwiązywanie krzyżówek i inne aktywności.
-wymagania estetyczne – dotyczą osoby starszej, jej otoczenia i reszty życia. Warto chwalić podopiecznego, mówić mu, że ładnie wygląda, zabierać go na imprezy kulturalne, takie jak teatr lub kino, a także zapewnić schludne i estetyczne otoczenie.
-potrzeby duchowe – potrzeby duchowe osób starszych mogą znacznie różnić się od tych osób młodych. Opiekunka nie powinna w żadnym stopniu ograniczać życia seniora ani próbować powstrzymać go od uczestnictwa w życiu duchowym.
Postępuj w sposób, w jaki chciałbyś być traktowany, starając się zaspokoić potrzeby seniorów. Chociaż spełnienie potrzeb podstawowych jest niezbędne, Twoje obowiązki jako opiekunki obejmują również zaspokojenie potrzeb wyższych. Pamiętaj, że komunikacja jest niezwykle ważna. Pytaj seniora o jego potrzeby i staraj się zrozumieć, czego naprawdę potrzebuje.
Odwodnienie organizmu
Woda stanowi około 70% objętości masy ciała dorosłego człowieka, w przypadku osób starszych wynosi to od 50 do 60 procent. Woda jest bardzo ważna dla osób starszych, a niedostarczanie jej w odpowiedniej ilości może być bardzo niebezpieczne. U osób starszych odwodnienie organizmu może nawet stanowić zagrożenie dla ich życia.
Woda jest niezbędna dla wszystkich procesów życiowych człowieka, takich jak trawienie, transport składników chemicznych, usuwanie toksyn i produktów przemiany materii, nawadnianie organizmu oraz ochrona gałki ocznej, kręgosłupa i mózgu.
Aby uniknąć odwodnienia organizmu, dorośli i osoby starsze powinny spożywać co najmniej dwa litry wody dziennie. W czasie upałów zaleca się spożywanie od trzech do czterech litrów wody dziennie, ponieważ ludzki organizm wypaca wtedy dużo wody. W ciepłych miesiącach eksperci radzą zwiększyć ilość płynów spożywanych ze szklanki o 250 ml na każdy stopień powyżej 37 stopni Celsjusza.
Objawy odwodnienia:
-przyspieszony oddech,
-suche i spieczone usta,
-zapadnięte oczy,
-suchość w gardle,
-nudności i zawroty głowy,
-zaburzenia widzenia,
-odczuwanie nagłych zmian temperatury.
Opiekunowie są zobowiązani do codziennego przypominania seniorom o odpowiedniej dawce płynów ze względu na mało odczuwalne pragnienie osób starszych. Ponadto należy uważnie obserwować podopiecznego, biorąc pod uwagę objawy odwodnienia, które zostały wyżej wymienione. Odwodnienie organizmu seniorów następuje szybko.
Wraz ze spożyciem wody należy zwrócić uwagę na jakość diety, w szczególności na ilość kluczowych minerałów, takich jak:
-potas, który poprawia krążenie i pracę serca
-wapń, który wzmacnia kości
-magnez, który poprawia nastrój i zmęczenie.
Warto zwrócić uwagę na to, co nasi podopieczni piją, aby zapobiec skutkom odwodnienia u osób starszych. Woda naturalnie nawadnia najlepiej, dlatego podczas zakupów należy wybierać wodę źródlaną lub o wysokim stopniu mineralizacji. Niesłodzone kompoty i herbatki ziołowe są również dobre. Należy unikać gazowanych i słodzonych napojów.
Pożądane cechy opiekunki
-Cierpliwość
Przede wszystkim powinna to być osoba spokojna i cierpliwa, ponieważ starsi ludzie często czują się samotni i mają żal do własnych dzieci, które często mają już swoje rodziny, ponieważ nie zajęli się nimi sami, a wynajęli osobę do zaopiekowania się nimi. W rezultacie początki są również często trudne. Ponadto starsi ludzie mają swoje przyzwyczajenia i czasami mają demencję starczą, co może być trudne, jeśli opiekun nie jest cierpliwy.
-Wytrzymałość fizyczna i mentalna
Ludzie starsi często cierpią na różne choroby związane z wiekiem, jeśli mają już dużo lat, mogą być niedołężni i niesamodzielni, więc duża wytrzymałość psychiczna i fizyczna jest kolejną cechą, którą opiekun powinien mieć. Zależnie od stadium choroby i wieku osoby starszej, potrzebują coraz więcej pomocy opiekuna, czy to do wykonywania codziennych czynności, czy nawet do zaspokojenia potrzeb fizjologicznych. Mogą również doświadczać bólu ze względu na choroby, z którymi się borykają. Wytrzymałość psychiczna pomoże opiekunowi zaopiekować się starszą osobą i zapewnić jej również potrzebne wsparcie psychiczne, mimo że często spotykają się z jej cierpieniem.
-Metoda indywidualna
Osobiste podejście jest kolejną niezbędną cechą opiekuna osoby starszej. Każdy człowiek, nawet osoba starsza, ma swoje własne potrzeby, upodobania i sposoby radzenia sobie z różnymi chorobami. Każdy człowiek ma również inne usposobienie, poglądy i sposób patrzenia na pewne rzeczy. również ze względu na relacje osoby starszej z rodziną, przeżycia związane z utratą bliskich, zwłaszcza współmałżonka, jej przeszłość i doświadczenia życiowe, choroby, na które cierpi i sposób, w jaki sposób je przechodzi. Niezależnie od tego, z kim będziemy mieć do czynienia, ważne jest, abyśmy odpowiednio się na to przygotowali i na bieżąco szukali najlepszych rozwiązań, w tym przypadku bardzo ważna jest umiejętność znajdowania rozwiązań, które nie będą przykre dla starszej osoby.
-Praktyczne podejście
Osoba zajmująca się osobami starszymi powinna mieć praktyczne podejście i odpowiednią organizację pracy, aby należycie zająć się starszą osobą i zapewnić jej odpowiednią opiekę zaspokajającą jej podstawowe potrzeby fizjologiczne i higieniczne, potrzebę kontaktu oraz odpowiednio zadbać o dom starszej osoby w celu poprawy jej samopoczucia. Osoba zajmująca się seniorami powinna również zapewnić odpowiednią opiekę zdrowotną, taką jak zmian, aby osoba starsza mogła jak najlepiej wypocząć, ważne jest utrzymywanie pewnej rutyny dnia. Jednak nie można lekceważyć jej uczuć, zaspokajając jej potrzeby społeczne, takie jak rozmowa, spacer dla zdrowia lub chociażby przebywanie na świeżym powietrzu w pobliżu domu, jeśli jej stan pozwala.
-Komunikatywność i znajomość języka
Podobnie jak my wszyscy, osoby starsze potrzebują kontaktu z innymi i wsparcia psychicznego. Nieraz czują się bardzo samotne, kiedy dorosłe już dzieci posiadają własne rodziny i są zajęte rozwijaniem życia zawodowego nie mogąc poświęcić dostatecznej uwagi i zaopiekować się starszymi, często chorymi rodzicami, którzy potrzebują więcej czasu na poświęcenie. Często wymagane jest zapewnienie odpowiedniej opieki ze względu na ich problemy z samodzielnym życiem i obniżoną sprawność ruchową, co często wiąże się z zatrudnieniem opiekuna osoby starszej. Ważna jest również znajomość języka, ponieważ pozwala ona osobom w podeszłym wieku lepiej się czuć i komunikować się swoimi potrzebami. Ponadto osoba zajmująca się osobą starszą powinna być uprzejma, uprzejma i empatyczna, aby umożliwić jej prawidłowe wykonywanie obowiązków opiekuńczych i zaspokojenie potrzeb chorego, pamiętając o tym, że taka opieka jest często długoterminowa, a osoby starsze często są nieufne i zniechęcone do nowych opiekunów.
-Odpowiednie umiejętności i doświadczenie
Pracodawcy często oczekują doświadczenia w opiece nad osobą starszą, ale nie musi być wyniesione z pracy w podobnym zawodzie, może również opierać się na osobistych doświadczeniach, takich jak opieka nad dziadkami lub rodzicami w podeszłym wieku. Orientacja w schorzeniach, które często dotykają osoby starsze, ma kluczowe znaczenie, ponieważ pozwala otoczeniu chorego okazać odpowiednią troską i wykonać czynności niezbędne do zapewnienia komfortu i zmniejszenia bólu związanego ze schorzeniem.
Stres w pracy
W przypadku, gdy osoba jest narażona na długotrwały stres w wyniku ciężkiej i wyczerpującej pracy opiekunki, mówimy o zespole stresu opiekuna. Występuje on najczęściej u osób, które przez dłuższy czas opiekują się osobami starszymi, a także u osób, które są stale chorymi. Pojawia się zarówno u młodych stażystów opiekunek, jak i u osób posiadających długoletnie doświadczenie w tej dziedzinie. W rezultacie każdy powinien znaleźć sposób na zmniejszanie stresu związanego z pracą, niezależnie od liczby lat, które spędził w pracy.
Symptomy zespołu stresu opiekuna, które mogą być łatwo pomylone z lenistwem, obejmują:
-poczucie smutku, żalu, beznadziei;
-apatia i zamknięcie się w sobie;
-przypisywanie sobie gorszego samopoczucia podopiecznego;
-poczucie wypalenia zawodowego, myśli o tym, że nie pasuje się do tego zawodu;
-złość i irytacja;
-nadwrażliwość, lęki, poczucie osamotnienia.
Z czasem mogą doświadczać objawów somatycznych, takich jak ciągłe zmęczenie oraz bóle głowy, brzucha, pleców i szyi. Zespół stresu opiekuna musi być leczony. Może to prowadzić do niebezpiecznych chorób krążenia i układu pokarmowego. W związku z tym skonsultuj się z lekarzem, jeśli zauważasz jakiekolwiek objawy, które mogą wskazywać na to.
Osobiste preferencje każdego człowieka decydują o tym, jak zmniejszyć stres związany z pracą. Warto jednak pamiętać, że techniki radzenia sobie ze stresem często są powiązane z konkretnym stresorem.
-Pracujesz zbyt dużo? Poświęć odpowiednią ilość snu i odpoczynku w ciągu dnia.
-Istnieje ryzyko, że nie jesteś świadomy schorzenia, na które cierpi Twój podopieczny? Przeglądaj internet, czasopisma branżowe lub fachową literaturę.
-Doświadczasz samotności? Spędzaj wolne chwile z rodziną, przyjaciółmi lub znajomymi.
Zmiana nastawienia może być również pomocna. Nie zawsze mamy wpływ na wszystko i nawet najbardziej szczere chęci mogą się nie udać. Trzeba się z tym pogodzić i nie przejmować się drobiazgami.
Sprawne zarządzanie czasem jest również niezbędne do radzenia sobie ze stresem związanym z pracą. Wprowadzenie balansu pomiędzy pracą, a czasem tylko dla Ciebie pozwoli Ci skutecznie panować nad poziomem stresu.
Poszerzanie swojej wiedzy jest dobrym sposobem na pokonanie stresu związanego z pracą. W końcu boimy się czegoś nowego i nieznanego. Nauka i zrozumienie nowych tematów może pomóc zmniejszyć stres związany z nowościami.
Wady i zalety pracy jako opiekunka osoby starszej
Opieka osoby starszej ma wiele zalet. Jest to dla wielu ludzi satysfakcjonujące i dodaje życiu energii. Pokazuje, jak ważne jest nasze zdrowie, umożliwiając pomoc seniorom, którzy nie są w pełni samowystarczalni.
Uśmiech starszej, schorowanej osoby, której została udzielona pomoc, jest często największym wyrazem wdzięczności, który motywuje opiekuna do wykonywania swojej pracy. Opiekunowie osób starszych często cieszą się, że są komuś potrzebni. Seniorzy, którzy otrzymują opiekę, często doceniają wysiłek włożony w pomoc i pielęgnację.
Jednak praca opiekuna osoby starszej wymaga dużo wysiłku fizycznego i psychicznego, co czyni ją pracą nie dla każdego. Nie wszyscy są w stanie na co dzień mierzyć się z bólem, cierpieniem, chorobą i perspektywą śmierci, które często towarzyszą osobom starszym. Nie jest łatwo udzielić odpowiedniego wsparcia psychicznego poprzez opiekę w takiej sytuacji. Udzielanie ciągłego wsparcia osobom starzejącym się i odczuwającym cierpienie wynikające ze schorzeń może być nie lada odpowiedzialnością w dłuższej perspektywie czasu. Największą wadą, jak twierdzą opiekunowie osób starszych, jest rozłąka z rodziną, w której samo telefonowanie nie jest wystarczające, aby zażegnać tęsknotę.
zakres obowiazkow opieki nad osoba starsza
Osoby w podeszłym wieku cierpią na różne schorzenia, które mogą powodować ból, dlatego do wykonywania obowiązków należy podchodzić z dużą dozą delikatności. Ponadto ze względu na ich przyzwyczajenia wymagana jest ciągła komunikacja między opiekunem a podopiecznym. Zakres obowiązków opiekuna obejmuje opiekę nad osobami starszymi oraz wykonywanie codziennych obowiązków domowych.
Do obowiązków opiekuna należy pomoc starszej osobie w takich czynnościach, jak dbałość o higienę, ubieranie się, przygotowywanie posiłków, zaszywanie odzieży, sprzątanie domu, pranie odzieży, wykonywanie drobnych prac naprawczych, zapewnienie niezbędnych składników odżywczych, a czasami podawanie lekarstw i czynności pielęgnacyjne związane ze stanem zdrowia seniora. Opiekun osoby starszej pomaga również seniorowi w załatwianiu niezbędnych spraw. Zakres obowiązków opiekuna wzrasta, jeśli osoba starsza nie jest w stanie poruszać się sama. Zakres obowiązków opiekuna może ulec zmianie w miarę starzenia się osoby starszej, ponieważ z roku na rok spada ich zdolność motoryczna i zdrowie.